W dzisiejszych czasach stoimy przed problemem zachowania dziedzictwa elektronicznej rozrywki. Nie mamy już szansy zagrać w wiele spośród produkcji powstałych lata temu. Inne tytuły przez brak wsparcia pozostają dla graczy martwe. Pojawiają się w ostatnich latach liczne sequele, remake’i czy rebooty, ale jak ocenić te działania w kontekście zachowania dziedzictwa w formie oryginałów tych gier? Dlaczego wydaje się, że samym producentom nie zależy na historii gier? Czy jest w ogóle sens grać w stare gry?

Prowadzący
dr Bartłomiej Kluska
Grupa docelowa
Osobistość
Język aktywności