„Nie chcę tego robić, ale…” – gdzie leży granica między zdrowiem psychicznym a zaburzeniem

Sposób, w jaki myślimy i się zachowujemy, wiele osób postrzega jako w pełni zależny od woli i podlegający kontroli. Tymczasem ok. 80–90% osób zdrowych przyznaje, że doświadcza czasem myśli intruzywnych, których treść jest przykra, niechciana, niezgodna z poglądami i wyznawanymi wartościami. Co więcej – czasem doświadczamy także przymusu podjęcia pewnych zachowań np. pojawia się impuls, by oderwać odstającą skórkę czy zdrapać strupa. Wiele z nich wynika z wygody, ale część takich zachowań służy rozładowaniu napięcia. Badania pokazują, że ok. 90% studentów przynajmniej raz w życiu sięgnęło po jakąś formę zachowań skoncentrowanych na ciele, mimo że negatywnie wpływają one na samopoczucie, zdrowie i obraz własnego ciała. U części osób intruzywne myśli i przymusowe zachowania są elementem zaburzeń z kręgu obsesyjno-kompulsywnych. Gdzie leży granica między normą a zaburzeniem psychicznym? Wykład będzie dotyczył intruzywnych, obsesyjnych myśli i przymusowych zachowań skoncentrowanych na ciele.