Virtual Bodily Writings: Bookperformance

Bookperformance to termin ukuty przez Cy Mirol w 2011 roku. Celowo sformułowany jako jedno słowo, artykułuje on splątaną relację między książką a performansem, jednocześnie manifestując charakterystyczny światopogląd: uchwycenie rozwijającego się autorstwa życia. W praktyce ucieleśnia się on w tekstach twórczych, improwizowanych aktach oraz wizualizacjach i dźwiękach tworzonych poprzez rezonans. Teoretycznie sprzyja on aktom współtwórczym, aby pogłębić zrozumienie ludzkiej orientacji i rezonansu tekstu, łącząc indywidualne i społeczne spostrzeżenia. Opowiada o ewolucji czytelnika w autora i ukazuje transformację drzewa w papier, a rękopisu w książkę, wykorzystując techniki narracyjne oraz interakcję autor-czytelnik/odbiorca, aby zachęcić do współtworzenia. Ucieleśnienie i inscenizacja odgrywają tu kluczową rolę, ponieważ ciała, tożsamości i doświadczenia wielozmysłowe pisarza i czytelnika splatają się z rozwijającym się znaczeniem tekstu. Opierając się na koncepcji „absolutnego Ja” jako esencji miłości, podkreśla, że ​​„wszyscy jesteśmy jednością” poprzez współdzielenie autorytetu, miłości i współtworzenia, koncentrując się na różnorodności i transparentności. Ta jedność nie jest teoretyczna – jest odczuwana, odczuwana i ucieleśniana we wspólnych aktach artystycznych. Idee te są wyrażone w 7 uniwersalnych zasadach Manifestu Bookperformance.<br><br>