Zmiany klimatyczne zmieniają oblicze naszej planety, a niektóre z najbardziej widocznych i szybkich przemian zachodzą w jej najzimniejszych zakątkach – w Arktyce i wysokich górach, takich jak Himalaje. Ekosystemy te są domem małych, wytrzymałych roślin, które przystosowały się do przetrwania w ekstremalnych warunkach, charakteryzujących się ujemnymi temperaturami, krótkimi latami i ubogimi w składniki odżywcze glebami. Nawet te wytrzymałe gatunki są jednak obecnie narażone na czynniki, na które nie są gotowe, w tym wzrost temperatury, topnienie lodowców, zmniejszenie ilości śniegu, a nawet niespodziewane ataki owadów, które do tej pory nie stanowiły zagrożenia.
Badania Doktoranta mają na celu zrozumienie, w jaki sposób rośliny te reagują na zmieniający się klimat. W tym celu bada ich słoje wzrostu – podobne do słojów, które widzimy w pniach drzew – aby odkryć, jak rosną z roku na rok. Metoda ta, znana jako dendrochronologia, pomaga nam odkryć, w jaki sposób temperatura, opady deszczu, topnienie śniegu i inne czynniki wpływają na zdrowie i przetrwanie roślin. Badania obejmują również analizę struktury drewna roślin pod mikroskopem w celu odkrycia, jak dostosowują się one do czynników stresowych, takich jak susza lub szkodniki. Do tej pory projekt obejmował analizę różnych gatunków karłowatych wierzb i rododendronów z takich miejsc jak Svalbard w Arktyce, Islandia, Karpaty i indyjskie Himalaje. Każdy region opowiada inną historię. Na przykład dowody pozyskane w Arktyce pokazują, że wilgotność gleby i czas topnienia śniegu mogą być równie ważne dla wzrostu roślin jak temperatura. W Himalajach zaś odkrył oznaki tego, że mszyce niszczą krzewy w latach suszy, co może wpływać na dokładność zapisów klimatycznych i kondycję ekosystemów górskich. Dzięki połączeniu w analizie danych klimatycznych z mikroskopowymi badaniami roślin jego badania pomagają naukowcom lepiej zrozumieć złożone sposoby, w jakie rośliny reagują na globalne ocieplenie. Wiedza ta jest niezbędna nie tylko do ochrony tych wrażliwych środowisk, ale także do prognozowania szerszych zmian ekologicznych, które mogą wpłynąć na różnorodność biologiczną, zasoby wodne, a nawet społeczności ludzkie w przyszłości.