Profesor Politechniki Śląskiej w Katedrze Podstaw Konstrukcji Maszyn.
Magisterium na kierunku mechanika i budowa maszyn ukończył z wyróżnieniem na Politechnice Śląskiej w 2008 roku. W 2012 obronił z wyróżnieniem pracę doktorską w dyscyplinie mechanika, a w 2015 uzyskał stopień doktora habilitowanego w dyscyplinie budowa i eksploatacja maszyn w zakresie badań nieniszczących materiałów na tejże uczelni. Od 2022 jest członkiem Akademii Młodych Uczonych Polskiej Akademii Nauk, a od 2023 jej wiceprzewodniczącym.
Do jego głównych zainteresowań naukowych należą zagadnienia zmęczenia i pękania materiałów kompozytowych, w tym efekty cieplne występujące w tych procesach, badania nieniszczące materiałów oraz metody identyfikacji uszkodzeń, metody analizy sygnałów i obrazów w zastosowaniu do przetwarzania wyników badań nieniszczących, a także wielofunkcyjne materiały kompozytowe m.in. do zastosowań w statkach powietrznych. Od ponad 10 lat aktywnie zajmuje się popularyzacją nauki, głównie w zakresie geometrii fraktalnej, którą również zajmuje się naukowo. W ramach działalności popularyzatorskiej uzyskał dwukrotnie wyróżnienie za artykuł popularnonaukowy w konkursie „Skomplikowane i proste” organizowanym przez Forum Akademickie (2010, 2012), uzyskał trzecie miejsce w konkursie popularyzatorskim INTER Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2015) oraz został laureatem konkursu „Popularyzator Nauki” w kategorii „naukowiec” (2018). Obecnie jest członkiem kilku kapituł w konkursach popularnonaukowych o zasięgu lokalnym i krajowym.