Wojna, będąca zjawiskiem destrukcyjnym i pozostawiającym trwałe ślady w pamięci wspólnot, towarzyszy człowiekowi od początku jego dziejów. Ostatnimi czasy przybiera na sile tendencja do eliminowania z przestrzeni akademickiej badań prowadzonych nad tym zagadnieniem. W efekcie powszechne wyobrażenia na ten temat kształtują filmy, zazwyczaj niemające wiele wspólnego z realizmem, jak również twórcy internetowi, prezentujący infantylne treści. Skutkuje to powrotem do heroistycznych wizji i niezrozumieniem istoty konfliktu zbrojnego, co każdorazowo kończy się dramatami społecznymi w zderzeniu z rzeczywistością (vide proza L. Tołstoja, E.M. Remarque’a czy H. Barbusse’a). Tymczasem wojna jest formą aktywności ludzkiej o silnym zakorzenieniu społecznym i kulturowym. To właśnie ono stanowi sedno wystąpienia – wolnego od aluzji politycznych, za to silnie zakorzenionego w wielowiekowej refleksji humanistycznej.
War, a destructive phenomenon that leaves permanent imprint on the memory of communities, accompanies humans from the beginning of their history. A tendency to eliminate research conducted to examine this problem from academic space has recently been groing stronger. In effect, the common ideas on the subject are shaped by films that are rarely realistic, as well as online authors presenting infantile content. This results in a return to heroistic visions and a failure to understand the essence of armed conflict, which always ends in social dramas facing the reality (as evidence in the prose of writers such as L. Tolstoy, E.M. Remarque and H. Barbusse). In fact, war is a form of human activity with strong social and cultural roots. This is the point of my presentation - free from political allusions, but strongly rooted in many centuries of humanist reflection.