Dwie Marie Kazimiery Sobieskie - kochająca babka i posłuszna wnuczka

Po śmierci Jana III Sobieskiego, królowa wdowa Maria Kazimiera wyjechała do Rzymu. Zabrała ze sobą swą najstarszą wnuczkę i imienniczkę, czteroletnią Marię Kazimierę. Babka zadeklarowała, że zajmie się wychowaniem ulubienicy i otoczy ją opieką. U jej boku wnuczka stała się jedną z ważnych postaci wśród rzymskiej arystokracji. Razem odwiedzały kościoły, uczestniczyły w uroczystościach religijnych, chodziły na audiencje do kolejnych papieży, tworzyły teatr domowy. Korespondencja obu kobiet stanowi ciekawe źródło do poznania ich codzienności i łączących je uczuć. Królowa zabiegała o znalezienie wnuczce odpowiedniego kandydata na męża, a w te starania zaangażowała papieża i kardynałów. Obie panie przeniosły się do Francji, gdzie zamieszkały w Blois. Maria Kazimiera pozostała u boku babki do końca jej życia, by ostatecznie powrócić na dwór rodziców do Oławy.