Wykład ma na celu przedstawić projekt adaptacji powieści Solaris Stanisława Lema na grę komputerową z wykorzystaniem sztucznej inteligencji w nowy, innowacyjny sposób – z perspektywy zarówno groznawczej, jak i literaturoznawczej. Książka stałaby się bazą dla horroru psychologicznego z elementami skradankowymi i mechaniką zarządzania zdrowiem psychicznym protagonisty. AI zostałoby wykorzystane do stworzenia postaci Harey, z którą gracz będzie mógł się porozumiewać w podobny sposób jak z chatem GPT – z tą jednak różnicą, że kluczową rolę odgrywałby tu pisarz, trenujący AI. Ważnym elementem będzie też kreowanie twórców oceanu za pomocą AI w zależności od postępów gracza. Coraz więcej mówi się o zagrożeniu, które niesie ze sobą wykorzystywanie AI zamiast zatrudniania pisarzy i artystów. Nasz projekt ma na celu przedstawić kluczową rolę człowieka w procesie twórczym ze spożytkowaniem AI. Chcemy pokazać, jak AI może pełnić rolę narzędzia dla artysty i być od niego zależna zamiast go zastępować.
The lecture aims to present a project of adapting Stanisław Lem's novel “Solaris” into a computer game using artificial intelligence in a new, innovative way – from the perspective of both game studies and literary studies. The book would become the basis for a psychological horror game with stealth elements and mechanics for managing the protagonist's mental health. The AI would be used to create the character Harey, with whom the player would be able to communicate in a similar way to the GPT chat – with the difference, however, that the key role would be played by the writer, training the AI. An important element will also be the creation of ocean creators using AI depending on the player's progress. There is more and more talk about the dangers of using AI instead of employing writers and artists. Our project aims to present the key role of humans in the creative process using AI. We want to show how AI can act as a tool for the artist and be dependent on him instead of replacing him.