Paweł Obsadny
Projekt „AiBach” powstał z potrzeby połączenia nowoczesnej technologii z moją miłością do muzyki i fascynacją tradycyjnymi instrumentami. Celem tego projektu było stworzenie automatycznego systemu, który umożliwi grę na organach kościelnych bez obecności organisty.
Pomysł ten zrodził się jako odpowiedź na problem braku wykwalifikowanych organistów w wielu miejscach, szczególnie w mniejszych miejscowościach, gdzie rzadko organizowane są koncerty organowe. Organy mają unikalne brzmienie i głęboką tradycję, a mój projekt pozwala zachować te walory, jednocześnie wprowadzając nowe możliwości w zakresie odtwarzania muzyki i eksperymentowania z dźwiękiem.
„AiBach” działa jako interfejs, który naciska klawisze organów za pomocą zestawu solenoidów, sterowanych przez mikrokontroler ESP32. Dzięki temu system może imitować grę organisty, odtwarzając utwory zapisane w formacie MIDI. Sterowanie odbywa się poprzez aplikację mobilną, co sprawia, że „AiBach” jest niezwykle wygodny i intuicyjny w obsłudze. Co więcej, system jest kompatybilny ze sztuczną inteligencją, co daje możliwość generowania nowych kompozycji i adaptowania muzyki do różnych stylów.
Proces tworzenia projektu:
Rozpoczęcie prac nad „AiBach” było dla mnie ekscytującym wyzwaniem, które wymagało połączenia umiejętności z różnych dziedzin. Zaczęło się od etapu koncepcyjnego, w którym dokładnie przemyślałem wszystkie funkcje i wymagania projektu. Ponieważ organy są często zabytkowymi instrumentami, zależało mi na tym, aby projekt był bezpieczny i nie ingerował w ich konstrukcję. Interfejs musiał być więc montowany i demontowany szybko oraz bezinwazyjnie, co było kluczowym założeniem od samego początku.
Po ustaleniu koncepcji przystąpiłem do projektowania mechanicznego. Wykorzystałem narzędzia CAD, takie jak Solid Edge, aby stworzyć szczegółowy projekt stelaża i obudowy dla solenoidów. Elementy te są montowane nad klawiaturą organów, a solenoidy — działające jak „palce” organisty — naciskają odpowiednie klawisze. Kolejnym krokiem było zaprojektowanie systemu elektronicznego. W tym celu stworzyłem schematy układów na płytkach PCB, które połączyłem z mikrokontrolerem ESP32. Programowanie mikrokontrolera odbyło się w środowisku Arduino IDE, gdzie mogłem dokładnie określić, jak mają działać solenoidy i jak ma przebiegać komunikacja z aplikacją mobilną.
Po zakończeniu projektowania rozpocząłem budowę prototypu. W pierwszej wersji skonstruowałem system, który obejmował tylko jedną klawiaturę organów, co pozwoliło mi przetestować podstawowe funkcje i wprowadzić niezbędne poprawki. Przeprowadziłem również testy dotyczące precyzyjności nacisku solenoidów na klawisze, by mieć pewność, że system działa płynnie i nie uszkodzi instrumentu. Po pomyślnych testach mogłem przejść do rozwinięcia oprogramowania, które umożliwia sterowanie „AiBach” za pomocą aplikacji mobilnej i pozwala na odtwarzanie różnych plików MIDI.
Schemat budowy i zasada działania:
Głównymi elementami konstrukcji „AiBach” są mikrokontroler ESP32, zestaw solenoidów, zasilacze oraz płytki PCB z modułem PCA9635 do precyzyjnego sterowania solenoidami. Mikrokontroler ESP32 pełni rolę centralnej jednostki sterującej, która zarządza komunikacją między aplikacją mobilną a solenoidami, umożliwiając odtwarzanie muzyki w czasie rzeczywistym. Zasilacz 24V DC zasila solenoidy, które poprzez precyzyjny mechanizm naciskają odpowiednie klawisze organów, imitując ruchy palców organisty.
Moduł oparty na sterowniku LED PCA9635 został zaprojektowany z myślą o dokładnym kontrolowaniu solenoidów i jest połączony z ESP32. Każdy z solenoidów odpowiada za jeden klawisz na organach, co pozwala na pełną elastyczność i odtwarzanie nawet najbardziej skomplikowanych utworów. System jest kontrolowany za pomocą aplikacji mobilnej, co sprawia, że wybór utworów i sterowanie funkcjami jest bardzo wygodne. Dzięki wsparciu dla plików MIDI, mogę odtwarzać różne kompozycje i eksperymentować z muzyką.
Integracja ze sztuczną inteligencją otwiera kolejne możliwości. Interfejs może współpracować z AI, która generuje nowe kompozycje lub adaptuje istniejące utwory do określonych stylów. W przyszłości planuję rozwinięcie tej funkcji, tak aby „AiBach” mógł generować muzykę w czasie rzeczywistym, co stworzy możliwość organizowania koncertów o charakterze eksperymentalnym.
Wpływ na codzienne życie:
„AiBach” ma potencjał, aby znacząco wpłynąć na popularyzację muzyki organowej i zwiększyć dostępność tego wyjątkowego instrumentu dla szerszej publiczności. Organy mają unikalne brzmienie, którego nie da się wiernie odtworzyć na żadnym innym instrumencie ani przez nagłośnienie. Koncerty organowe, ze względu na skomplikowaną organizację i brak wykwalifikowanych organistów, są dostępne tylko w większych miastach i zazwyczaj odbywają się rzadko. Dzięki „AiBach” koncerty organowe będą mogły być organizowane częściej, nawet w mniejszych miejscowościach, co umożliwi ludziom odkrywanie piękna muzyki organowej bez potrzeby angażowania muzyka.
Dzięki zastosowaniu sztucznej inteligencji, „AiBach” będzie mógł także generować własne kompozycje, co wprowadzi element kreatywności i otworzy nowe perspektywy dla muzyki organowej. Jako absolwent szkoły muzycznej wiem, jak ważna jest możliwość eksperymentowania z różnymi stylami i technikami. Mój projekt może stać się inspiracją dla młodych muzyków i uczniów, którzy chcieliby poszerzyć swoje horyzonty muzyczne. „AiBach” może być również używany jako narzędzie edukacyjne, umożliwiające poznanie tajników muzyki organowej w praktyce, bez konieczności obecności organisty.
System może być także używany przez parafie i społeczności lokalne, które chciałyby wzbogacić swoje wydarzenia o wyjątkowy akompaniament organowy. Dzięki „AiBach” można wprowadzić muzykę organową do mszy czy innych uroczystości, co pozwala uczestnikom na przeżycie wyjątkowych doznań muzycznych, dostępnych dotychczas jedynie podczas profesjonalnych koncertów.
Podsumowanie:
„AiBach” jest przykładem, jak nowoczesna technologia może wspierać rozwój kultury i muzyki, umożliwiając dostęp do koncertów organowych nawet tam, gdzie na co dzień brak jest muzyków. Projekt pozwala na zachowanie tradycji i wyjątkowego brzmienia organów, jednocześnie otwierając nowe możliwości kreatywne i edukacyjne. Jestem przekonany, że „AiBach” może przyczynić się do popularyzacji muzyki organowej i wzbogacić życie kulturalne wielu społeczności, zarówno w dużych miastach, jak i w mniejszych miejscowościach. Dzięki mojemu projektowi każdy będzie mógł doświadczyć piękna i potęgi organów, niezależnie od miejsca i dostępności muzyków.
ODDAJ GŁOS W KONKURSIE
POWRÓT DO LISTY WYNALAZKÓW