Sztuka

To unikalne stoisko przygotowane przez studentów Pracowni Projektowania i Badań Interakcji ASP w Katowicach otwiera przestrzeń do głębszego zrozumienia wpływu sztucznej inteligencji na nasze codzienne życie oraz na środowisko. Poprzez angażujące wizualizacje, interaktywne obiekty i materiały edukacyjne odwiedzający dowiedzą się, w jaki sposób algorytmy kształtują nasze nawyki i decyzje oraz z jakimi kosztami energetycznymi się to wiąże. Na stoisku znajdziecie również specjalne narzędzie, które pozwoli na analizę działania popularnych algorytmów z platform, takich jak Instagram czy TikTok.

Kwestionując różnice między obrazami wizualnymi a samym widzeniem, a także to, co ślepota wnosi do dyskursów na temat widzenia i widza w sztuce, moja praca odwołuje się do „ślepej wizualności” – koncepcji opracowanej przez Mary Bunch w odniesieniu do kiepskich sposobów widzenie/wyczuwanie, które zakłócają współczesne zachodnie reżimy skopiczne. Ślepa wizualność rzuca wyzwanie sposobowi, w jaki wizja porządkuje świat; jest to koncepcja polityczna, która kwestionuje społecznie konstruowane hierarchie, które uprzywilejowują wizję i normatywne sposoby widzenia.

Moja praca wizualna prowadzona przez ostatnią dekadę zajmowała się koncepcyjnie rodowodem przodków, wydobywaniem zasobów oraz psychologicznym, środowiskowym i społeczno-ekonomicznym wpływem przestarzałego przemysłu. Moi patrylinearni przodkowie wyemigrowali z Polski pod koniec XIX wieku, opuszczając polskie kopalnie węgla, aby osiedlić się i pracować w antracytowych regionach środkowej Pensylwanii.

Program recitalu:

Sztuczna inteligencja rewolucjonizuje projektowanie usług, interfejsów, narzędzi cyfrowych i procesów, otwierając przed nami nowe horyzonty. Podczas panelu spotkają się przedstawiciele biznesu, projektanci UX, cyberpsychologowie oraz filozofowie, aby omówić mądre wykorzystanie AI w praktyce zawodowej i badawczej. W centrum uwagi znajdą się szanse, jakie niesie AI: przyspieszanie procesów, wspieranie kreatywności, usprawnianie biznesu i znaczące skrócenie czasu pracy, co pozwala na efektywniejsze wykorzystanie zasobów ludzkich i technologicznych.

Przyzwyczailiśmy się uważać sztuczną inteligencję za maszynę lub żywą istotę, która może stać się konkurentem, a nawet wrogiem ludzkości. Podobnie jak w przypadku wszystkich znaczących mutacji technicznych, które wpływają na praktykę twórczą lub poznawczą, ludzie obawiają się potencjalnego niebezpieczeństwa przeniesienia ognia na niewłaściwe istoty. Jednak biorąc pod uwagę, że sztuczne inteligencje są tworami ludzkimi, odzwierciedlają ludzką naturę, pomagając nam lepiej zrozumieć, jak działa nasz mózg.

Zrozumienie AI jako „współtwórcy” i towarzysza pracy, odwraca uwagę od pytania „Kto jest lepszy? Sztuczna inteligencja czy ludzie?” na pytanie „W jaki sposób ludzie i sztuczna inteligencja mogą się najlepiej uzupełniać?”. Sztucznej inteligencji brakuje intencji i pragnień – jednego z podstawowych kryteriów procesu artystycznego. Wykorzystanie sztucznej inteligencji jako towarzysza procesu twórczego wydaje się całkiem obiecujące na kilku poziomach.

Tytuł wykładu nawiązuje do obrazu z Kolekcji Lanckorońskich, który znajduje się obecnie na Zamku Królewskim na Wawelu – „Jowisz malujący motyle” (Dosso Dossi). Wychodząc od niejednoznacznego, enigmatycznego znaczeniowo dzieła, wejdziemy na wzgórze wawelskie, zajrzymy do apartamentów i sal, by poczuć, jak bardzo nasz Wawel jest de facto „antyczny”. Nie poznamy Wawelu, nie znając antyku – jak twierdzi jeden z kuratorów zamku.

Poznaj świat interaktywnej rozrywki od strony bardziej artystycznej, która z pewnością nieco zmieni Twój sposób patrzenia na gry wideo. W ramach stanowiska pokazowego odwiedzający zagrają w serię gier o charakterze eksperymentalnym, w których zmierzą się z niecodziennym wyzwaniem, testując zarówno swoje umiejętności, jak i swój charakter.

Kosmos to nie tylko Wszechświat i odległe galaktyki. To także okruch chleba i ziarenka piasku, plama na obrusie i wskazująca żeglarzom drogę Gwiazda Północna. To skute lodem strzępy dnia, płatki kwiatów i płatki powiek. Kosmos wokół i kosmos w nas zachwyca, niepokoi, zatrzymuje… Naszej podróży przez Kosmos towarzyszą fragmenty z Gombrowicz, nieoczywiste i wyrwane z kontekstu. Posmakujcie ich wraz z obrazami. Może zawiodą Was w zagadkowo bliskie i niespodziewanie odległe rejony.