Istnieją przesłanki wskazujące, że pedagogika specjalna w zakresie szkolnictwa publicznego traci na znaczeniu, stając się „nieusankcjonowanym tworem” – coraz częściej pojawiają się opinie negujące fakt istnienia tzw. edukacji włączającej. Sytuacja ta wpływa negatywnie przede wszystkim na kształcenie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, nie jest jednak wartością również dla uczniów w normie oraz ich nauczycieli. Warto pochylić się nad przyczynami takiego stanu rzeczy w celu określenie źródła problemu – czy leży on po stronie „systemu”, nauczycieli, programu, uczniów? Szereg publikacji próbuje tę kwestię rozwiązać, jednak do dzisiaj z marnym skutkiem. Wykład z przestrzenią na swobodną dyskusję może słuchaczom poszerzyć perspektywę doświadczania pedagogiki specjalnej w szkole, co stanie się wartością dla całego procesu edukacyjnego sensu largo.
There are indications that special pedagogy in public education is losing importance, becoming an "unsanctioned entity" - opinions denying the existence of the so-called inclusive education. This situation has a negative impact primarily on the education of students with special educational needs, but it is also not of value to students with normal needs and their teachers. It is worth looking into the reasons for this state of affairs in order to determine the source of the problem - does it lie with the "system", teachers, program, students? A number of publications have been trying to solve this issue, but to this day with poor results. A lecture with space for free discussion can broaden the listeners' perspective of experiencing special education at school, which will become valuable for the entire educational process in the broad sense.