Plastyka

Jak odtworzyć dynamiczny proces zrozumienia poprzez sztuczną inteligencję poprzez dekonstrukcję zachodnich elementów kulturowych i rekonstrukcję ich w wschodnich ramach, aby zakończyć przejście od emocjonalnej uniwersalności do kulturowej specyfiki? Heidegger uważał, że zrozumienie ma kluczowe znaczenie dla ludzkiej egzystencji i kształtuje nasze interakcje ze światami. Dziś wracamy do tej koncepcji w dobie sztucznej inteligencji.

To unikalne stoisko przygotowane przez studentów Pracowni Projektowania i Badań Interakcji ASP w Katowicach otwiera przestrzeń do głębszego zrozumienia wpływu sztucznej inteligencji na nasze codzienne życie oraz na środowisko. Poprzez angażujące wizualizacje, interaktywne obiekty i materiały edukacyjne odwiedzający dowiedzą się, w jaki sposób algorytmy kształtują nasze nawyki i decyzje oraz z jakimi kosztami energetycznymi się to wiąże. Na stoisku znajdziecie również specjalne narzędzie, które pozwoli na analizę działania popularnych algorytmów z platform, takich jak Instagram czy TikTok.

Na stanowisku będą przedstawione prace:

INSIDE / OUTSIDE
Bartosz Siejak
2023

EWOLUCJA
Anna Karasińska, Aleksandra Sacha,
Hanna Butryn, Kinga Klisz
2024

CRISTAL SILENCE

Piotr Ceglarek, Marian Oslislo,
Tomasz Strojecki, Krzysztof Zygalski –
pedagodzy z Pracowni Działań Multimedialnych
Katedra Nowych Mediów / Wydział Projektowy
ASP w Katowicach
2024

TU BYŁEM/JESTEM
Ksawery Kaliski - nowe media + A.I.
Paweł Steczek - muzyka
2023

Kwestionując różnice między obrazami wizualnymi a samym widzeniem, a także to, co ślepota wnosi do dyskursów na temat widzenia i widza w sztuce, moja praca odwołuje się do „ślepej wizualności” – koncepcji opracowanej przez Mary Bunch w odniesieniu do kiepskich sposobów widzenie/wyczuwanie, które zakłócają współczesne zachodnie reżimy skopiczne. Ślepa wizualność rzuca wyzwanie sposobowi, w jaki wizja porządkuje świat; jest to koncepcja polityczna, która kwestionuje społecznie konstruowane hierarchie, które uprzywilejowują wizję i normatywne sposoby widzenia.

Moja praca wizualna prowadzona przez ostatnią dekadę zajmowała się koncepcyjnie rodowodem przodków, wydobywaniem zasobów oraz psychologicznym, środowiskowym i społeczno-ekonomicznym wpływem przestarzałego przemysłu. Moi patrylinearni przodkowie wyemigrowali z Polski pod koniec XIX wieku, opuszczając polskie kopalnie węgla, aby osiedlić się i pracować w antracytowych regionach środkowej Pensylwanii.

Sztuczna inteligencja rewolucjonizuje projektowanie usług, interfejsów, narzędzi cyfrowych i procesów, otwierając przed nami nowe horyzonty. Podczas panelu spotkają się przedstawiciele biznesu, projektanci UX, cyberpsychologowie oraz filozofowie, aby omówić mądre wykorzystanie AI w praktyce zawodowej i badawczej. W centrum uwagi znajdą się szanse, jakie niesie AI: przyspieszanie procesów, wspieranie kreatywności, usprawnianie biznesu i znaczące skrócenie czasu pracy, co pozwala na efektywniejsze wykorzystanie zasobów ludzkich i technologicznych.

Sztuczna inteligencja zmienia proces twórczy w wielu obszarach sztuki, redefiniując zarówno muzykę, malarstwo, rzeźbę, film, jak i sztukę mediów. Jak w tej perpektywie należy rozumieć kreatywność ludzką i maszynową? Czy AI jest twórcza czy tylko wykonuje algorytm, realizując polecenia człowieka? A może AI zastąpi artystów? Czy sztuka robotów i sztuka AI dalej potrzebują człowieka? Odkąd w 2018 roku dom aukcyjny Christie’s sprzedał obraz grupy Obvious, stworzony przy użyciu sztucznej inteligencji za ponad 400 tys. dolarów, odpowiedzi na te pytania stają się coraz bardziej palące.

Przyzwyczailiśmy się uważać sztuczną inteligencję za maszynę lub żywą istotę, która może stać się konkurentem, a nawet wrogiem ludzkości. Podobnie jak w przypadku wszystkich znaczących mutacji technicznych, które wpływają na praktykę twórczą lub poznawczą, ludzie obawiają się potencjalnego niebezpieczeństwa przeniesienia ognia na niewłaściwe istoty. Jednak biorąc pod uwagę, że sztuczne inteligencje są tworami ludzkimi, odzwierciedlają ludzką naturę, pomagając nam lepiej zrozumieć, jak działa nasz mózg.

Zajęcia dla osób zainteresowanych pracą nad swoim rozwojem będą polegały na realizacji zadań praktycznych opartych na ekspresji artystycznej zaproponowanych przez osobę prowadzącą –nie są jednak wymagane ani potrzebne żadne artystyczne umiejętności. Głównym celem zajęć jest stworzenie okazji do pracy nad/z własnymi doświadczeniami, pomoc w bezpośrednim doświadczaniu tworzenia oraz w uczeniu się tego, jak patrzeć, aby zobaczyć w ekspresji artystycznej – zwłaszcza amatorskiej, prywatnej – ukryte własne doświadczenia życiowe.

„Arteterapia” – to hasło stało się ostatnimi czasy modne i powszechnie stosowane. Ale czy rzeczywiście wiemy, co się za nim kryje? Często aktywnościom wykorzystującym ekspresję artystyczną przypisuje się prozdrowotne działania, co wydaje się nadużyciem, a z drugiej strony obecność arteterapeutów w placówkach służby zdrowia jest nie tylko rzadka, ale spotyka się z wątpiącymi w skuteczność ich działań spojrzeniami.