Podczas całego naszego życia tworzymy wiele sieci społecznych, w których możemy odkryć, kim jesteśmy, czego pragniemy, do czego jesteśmy zdolni. Żyjemy w kontekście otaczającej nas rzeczywistości, którą kreujemy i która kreuje nas. A co, jeśli utniemy kilka z tych sieci, powoli i po kolei odłączając się od zasobów, które tworzą naszą tożsamość? Może życie w próżni, gdzie jesteśmy tylko my z naszymi zmartwieniami, jest tym, czego czasem każdy potrzebuje? Świat współczesny oferuje nam coraz to nowsze sposoby przejścia przez życie w pojedynkę. Każdego dnia obserwujemy wiele owocnych nurtów, mających ułatwić nasze dotychczasowe życie, poprzez właśnie indywidualizację. Podczas wykładu omówimy zjawiska prowadzące do funkcjonowania poza obszarem społecznych interakcji oraz zastanowimy się, czy wspomniana indywidualizacja, którą tak bardzo gloryfikujemy, jest naszą szansą czy zagrożeniem prowadzącym do dystopii.
During our entire life we form many social networks in which we can discover whom we are, what we want, and what we are able to. We live in the context of the reality that surrounds us, which we create and which creates us. And what if we cut off some of these networks, slowly and subsequently detaching ourselves from the resources which form our identity? Maybe life in vain, with only us and our worries, is what everybody needs sometimes? The modern world keeps offering us constantly new ways to go through life as a single. Every day we observe many promising trends, intended to make our lives easier, particularly through individualisation. During the lecture, we will discuss the phenomena leading to functioning outside the world of social interactions and wonder whether the above-mentioned individualisation, which we glorify so much, is for us an opportunity or a risk leading to dystopia.