Poezjoterapia. O leczącej mocy słowa

Trudne doświadczenia życiowe, ukrywane przed innymi, mogą się przejawiać w formie ruminacji, lęku, trudnych snów, natrętnych myśli. Im większy wysiłek wkładamy w ukrywanie myśli i uczuć, tym większe obciążenie dla ciała. Wysiłek wkładany w chowanie w sobie trudnych doświadczeń przez długi czas staje się silnym stresorem. Zwiększa się nasza podatność na choroby oraz pojawiają się problemy fizyczne i psychiczne, związane z emocjonalnym napięciem. Autoekspresja, samoujawnianie pozwala porządkować przeżyte doświadczenia, nadaje im sens i znaczenie. Analogicznie jak zdjęcie pokrywki z garnka z gotującą się wodą spowalnia jej wrzenie, tak pisanie uwalnia to, co nagromadzone – dlatego często jest łatwiejsze niż mówienie. Wyjawienie prawdy o problemie, traumie obniża fizjologiczne skutki utrzymywania tajemnicy, niemal natychmiast zmniejsza się napięcie. Konfrontowanie się z problemami emocjonalnymi, pisanie o nich powoduje, że ogólny poziom stresu zaczyna spadać.