Czym jest błoto i czym są jego pokrewne formy – mokradło, bagno, torfowisko – w naszym myśleniu na temat środowiska, a także w krążących na temat naszej części Europy wyobrażeniach kulturowych? To pytanie uwzględnia nie tylko rozmaite formy relacji człowieka z żywiołami (wodą, ziemią), materią (zwłaszcza w jej brudzącej i nieczystej postaci), z formami krajobrazu (rzeka, łąka, pole, wraz z ich roślinnością i nieludzkimi mieszkańcami), klimatem (i degradacją środowiska) – ale także stosunek człowieka do obszarów wodno-błotnych, stanowiących ciekawy trop w literaturze i kulturze, który obrazuje postrzeganie Polski i polskości przez pryzmat pewnego zapóźnienia cywilizacyjnego. W trakcie wykładu zaprezentujemy współczesne rozumienie roli błot, mokradeł i torfowisk jako cennych zasobów przyrodniczych, a także pokażemy ich znaczenie w wybranych utworach polskiej i światowej literatury oraz dziełach najnowszej kinematografii za pomocą narzędzi ekokrytyki.

Prowadzący
dr Alina Mitek-Dziemba
Grupa docelowa
Pozostali prowadzący
dr Karolina Starnawska, dr hab. Justyna Budzik
Język aktywności