Fizyka

Wykładowca skupi się na dziedzictwie, jakie pozostawił po sobie program Apollo, i jego wpływie na współczesną eksplorację Kosmosu. Opowie o tym, jak misje na Księżyc przyczyniły się do rozwoju nauki i nowych technologii, które wykorzystujemy do dziś – zarówno w przestrzeni kosmicznej, jak i w codziennym życiu. Przeanalizuje również, jak sukcesy i wyzwania programu Apollo wpłynęły na projektowanie współczesnych misji, takich jak program Artemis, oraz na rozwój międzynarodowej współpracy kosmicznej.

Według danych ONZ mniej niż 30% naukowców na całym świecie to kobiety. Badania wykazały, że kobiety są od najmłodszych lat często zniechęcane do kariery w zawodach związanych z naukami ścisłymi. Ponadto wciąż niezwykle silne są stereotypy, że kobiety mniej nadają się do uprawiania nauki niż mężczyźni. Trudno się zatem dziwić, że są one mniej zainteresowane karierami w dziedzinie STEM (akronim od angielskich słów: science, technology, engineering, mathematics).

Środowisko kosmiczne nie jest naturalnym środowiskiem, w którym życie takie, jakie znamy na Ziemi, może trwać i się rozwijać. Przestrzeń kosmiczna jest niebezpieczna z wielu powodów. Jednym z nich jest promieniowanie. Szczególnie narażeni są na nie astronauci, którzy doświadczają większej ekspozycji, szczególnie w czasie rozbłysków słonecznych. Ochrona astronautów to poważne wyzwanie.

Dr Anna Chrobry urodzona w województwie śląskim, gdzie również zaczęła swoją kosmiczną przygodę w Planetarium Śląskim w ramach praktyk studenckich, opowie o ekscytujących osiągnięcia programu Artemis i jego roli w podróży z powrotem na Księżyc oraz dalej na Marsa. Już za dwa lata, w 2026 roku, wrócimy na Księżyc. Nowy program księżycowy został nazwany Artemis od imienia greckiej bogini łowów i siostry bliźniaczki Apolla.

Nauka tonie w oceanach danych. Technologie sztucznej inteligencji ułatwiają ich analizę, odnajdywanie ukrytych prawidłowości. Pomagają też formułować warte rozważenia koncepcje. W naukach ścisłych i przyrodniczych dzieje się tak od dziesięcioleci, ale nowe modele AI znajdują dziś zastosowanie także w innych naukach. Podsuwają rozwiązania problemów, z którymi badacze mierzyli się od dawna. Generują jednak nowe – prowokują choćby pytania o sposób, w jaki nauka będzie uprawiana w przyszłości.

„Jak będę dorosły, to będę robić gry” – taka właśnie myśl przyświeca niejednemu graczowi i graczce wchodzącym w świat gier komputerowych. Stworzenie gry wymaga wielu różnych kompetencji, różnych umiejętności i doświadczeń. Grę trzeba zaprojektować, zaprogramować, wizualizować, sprawdzić pod kątem błędów, dodać dźwięk, stworzyć animacje postaci i trzeba pamiętać o jeszcze wielu innych aspektach. A samo stworzenie gry to nie wszystko! Należy jeszcze zadbać o marketing, zatrudnić odpowiednie osoby, pilnować finansowej strony całego projektu itd. Kim możesz być w branży gier?

Morze przyjeżdża do Katowic! A z czym ono się najczęściej kojarzy? Z wodą, plażą i statkami na horyzoncie. Dlatego właśnie te trzy aspekty powiązane z morzem weźmiemy na tapet. Uczestnicy warsztatów dowiedzą się m.in., dlaczego statki pływają, pomimo swoich potężnych gabarytów. Weźmiemy również pod lupę piasek i sprawdzimy, co się w nim kryje. Dowiemy się także, jak szukać bursztynów oraz jakie gatunki małży można znaleźć na polskich plażach. Przyjrzymy się ponadto bardzo dokładnie naszemu Bałtykowi i porozmawiamy o tym, czym się on wyróżnia spośród innych akwenów.

Podczas warsztatów uczestnicy przeprowadzą eksperymenty związane z żywiołami: ziemią, powietrzem, wodą i ogniem. Ziemia to nie tylko gleba, ale również to, co w niej żyje lub zostało zachowane jako skamielina. Dlatego podczas warsztatów wspólnie wykonamy własną skamielinę. Zobaczymy też, jak wygląda piasek pod mikroskopem oraz poznamy kilka stworzeń żyjących w glebie. Jakie są główne składniki powietrza? Oczywiście azot i tlen. Przyjrzymy się im i sprawdzimy, jak wyglądają w stanie ciekłym. Dodatkowo połączymy siły powietrza i wody, by w nietypowy sposób przelać wodę z butelki do szklanki.

Uczestnik zobaczy zbiór pokazów eksperymentalnych przedstawiających spektakularne efekty optyczne bazujące na podstawowych prawach optyki, takich jak np. prawo odbicia i załamania, dyfrakcja i interferencja, rozszczepienie światła. Stanowisko będzie składało się z dwóch części: pokazów eksperymentalnych, które będą krótkim wstępem teoretycznym do zrozumienia zjawisk, oraz ścianki do zdjęć, wykorzystującej dane zjawiska w sposób bardzo efektowny. Ścianka do zdjęć będzie zawierała takie elementy jak: lampy, różnego rodzaju soczewki, siatki dyfrakcyjne (np.

fNIRS to metoda obrazowania aktywności mózgu, która łączy ze sobą zalety EEG i rezonansu magnetycznego. Optody umieszczone w czepku wysyłają światło podczerwone do rejonów kory mózgowej. W zależności od tego, czy dany region ma w danej chwili więcej tlenu lub dwutlenku węgla, wiązka światła, wracając, zmienia swoją długość, co wyłapują zamontowane w czepku detektory. Montując wiele optod i detektorów jesteśmy w stanie zobaczyć zapotrzebowanie na tlen różnych rejonów kory mózgowej w danym momencie.