Medycyna i Zdrowie

Spotkanie autorskie wokół książki „Glutologia”.

Cieknący nos nie daje ci spokoju, spędzasz godziny w łóżku, czoło aż parzy i nie masz siły na nic, nawet na swój ulubiony serial. Choroba. Twoje ciało odpala wszystkie alarmy, bo najeźdźcy nadciągają! Wrogie wirusy i bakterie próbują opanować teren. Na szczęście mózg wysłał już na front drużynę walecznych krwinek! Te odważne komórki ruszają do walki, by pokonać niewidocznych wrogów. Ale czasami same nie mogą nie dać rady – wtedy z pomocą przybywają lekarze i farmaceuci ze swoim arsenałem naukowych sposobów wsparcia ciała.

Doładuj swoją odporność”, „mnie pomogło”, „dziś i tak wszystko jest samą chemią”, „można żyć zdrowo lub normalnie”, „w Szwajcarii podobno zakazali”… Istnieją proste sposoby na zdrowsze życie i mniejsze ryzyko zachorowania na raka, ale nie takie. To jakie? Nauka zna odpowiedzi, a Aga Szuścik kreatywnie przetłumaczy je na język naszej codzienności.

Dlaczego publikacje popularnonaukowe często wiążą ADHD z posiadaniem „supermocy”? Czy dopamina i noradrenalina rzeczywiście odgrywają kluczową rolę w ujawnianiu objawów deficytu uwagi? Jak można ocenić twierdzenia, że ADHD to „modny” problem lub „trudność występująca wyłącznie u (niegrzecznych) dzieci”? Te powszechnie zadawane w debacie publicznej pytania zostaną skonfrontowane z odpowiedziami wynikającymi z empirycznych badań oraz praktycznych rozwiązań obecnych w obszarach, takich jak: psychologia, neuropsychologia, biochemia i psychofarmakologia.

Sztuczna inteligencja zmienia życie lekarzy i pacjentów, wprowadzając innowacje w badaniach medycznych w wielu dyscyplinach, w farmakologii oraz w procesie leczenia. Jednocześnie obecność AI w medycynie jest obszarem, który budzi wiele lęków społecznych – przekazanie decyzyjności maszynom w zakresie decydowania o ludzkim zdrowiu i życiu wydaje się barierą, której nie chcemy przekraczać.

ChatGPT I podobne narzędzia oparte na dużych modelach językowych (LLM) i modelach języka wizyjnego (VLM) wywołały kolejną rewolucję w technologiach asystujących dla niewidomych. Aplikacje do rozpoznawania obrazu opisują świat lepiej od wielu ludzi, a ponadto, jak to już kiedyś przewidział Stanisław Lem w „Powrocie z gwiazd”, nie dziwią się żadnemu pytaniu. Za pomocą inteligentnych okularów niewidomy nie tylko może zorientować się w przestrzeni, ale np. uzyskać całkiem dobry opis pracy pokazywanej w galerii sztuki współczesnej.

Nasze stoisko to prawdziwa uczta dla zmysłów, gdzie każdy uczestnik będzie mógł wziąć udział w przesiewowych badaniach narządu wzroku i sprawdzić kondycję swoich oczu. Dodatkowo dzięki nowoczesnym symulatorom urządzeń okulistycznych poczujesz się jak prawdziwy lekarz okulista! Nasze interaktywne stacje pozwolą na praktyczne zapoznanie się z technikami diagnostycznymi, które na co dzień wykorzystują specjaliści w tej dziedzinie. To doskonała okazja, aby zgłębić tajemnice narządu wzroku, poprawić swoją wiedzę o zdrowych oczach oraz zrozumieć, jak ważna jest ich ochrona.

Stres uważany jest za nieodłączną konsekwencję rozwoju cywilizacyjnego. Badania pokazują, że drastycznie wzrósł odsetek osób, które nieustannie odczuwają stres. W 2022 r. stresu w pracy przynajmniej raz w tygodniu doświadczało aż 67% badanych, a to o 5 % więcej niż rok wcześniej. Blisko co piąty ankietowany Polak (22,15%) twierdzi, że codziennie doświadcza stresu. Przewlekły stres często prowadzi do zaburzeń związanych z funkcjonowaniem psychospołecznym, a także do chorób somatycznych.

Zajęcia dla osób zainteresowanych pracą nad swoim rozwojem będą polegały na realizacji zadań praktycznych opartych na ekspresji artystycznej zaproponowanych przez osobę prowadzącą –nie są jednak wymagane ani potrzebne żadne artystyczne umiejętności. Głównym celem zajęć jest stworzenie okazji do pracy nad/z własnymi doświadczeniami, pomoc w bezpośrednim doświadczaniu tworzenia oraz w uczeniu się tego, jak patrzeć, aby zobaczyć w ekspresji artystycznej – zwłaszcza amatorskiej, prywatnej – ukryte własne doświadczenia życiowe.

fNIRS to metoda obrazowania aktywności mózgu, która łączy ze sobą zalety EEG i rezonansu magnetycznego. Optody umieszczone w czepku wysyłają światło podczerwone do rejonów kory mózgowej. W zależności od tego, czy dany region ma w danej chwili więcej tlenu lub dwutlenku węgla, wiązka światła, wracając, zmienia swoją długość, co wyłapują zamontowane w czepku detektory. Montując wiele optod i detektorów jesteśmy w stanie zobaczyć zapotrzebowanie na tlen różnych rejonów kory mózgowej w danym momencie.