Mimo że zjawisko przywłaszczeń kulturowych nie jest nowe, dopiero stosunkowo niedawno zaczęło ono przenikać do społecznej świadomości oraz przyciągać uwagę badaczy z różnych dyscyplin naukowych. Pojęcie przywłaszczenia kulturowego odnosi się do wykorzystywania elementów jednej kultury przez członków innej kultury w sposób dekonstruujący oraz zniekształcający znaczenie tej drugiej, utrwalający nierówności między grupami, wzmacniający stereotypy oraz odznaczający się brakiem uznania źródła kultury wykorzystywanej. W przypadku niektórych zachowań napotkać można jednak znaczne trudności w ich ocenie i kwalifikacji jako przywłaszczenie. Granica między docenieniem odmienności a działaniami krzywdzącymi dla przedstawicieli grupy mniejszościowej często nieoczywista jest w przypadku utworów muzycznych, produkcji filmowych czy projektów odzieży w branży modowej. Jakie czynniki pozwalają zatem rozróżnić przywłaszczenie kulturowe od pozytywnego i naturalnego zjawiska przenikania się kultur?
Although the phenomenon of cultural appropriation is not new, it is only relatively recently that it has begun to penetrate public awareness and attract the attention of researchers from various scientific disciplines. The concept of cultural appropriation refers to the use of elements of one culture by members of another culture in a way that deconstructs and distorts the meaning of the other culture, perpetuates inequalities between groups, reinforces stereotypes and lacks recognition of the source of the culture used. However, in the case of some behaviors, there may be significant difficulties in assessing them and qualifying them as appropriation. The line between appreciating differences and actions that are harmful to representatives of a minority group is often not obvious in the case of music, film productions or clothing designs in the fashion industry. So what factors allow us to distinguish cultural appropriation from the positive and natural phenomenon of cultural interpenetration?