Wystawy

W projekcie wykorzystano prace:<br>- dr hab. Tomasza Kipki, prof. UŚ<br>- dr hab. Kai Renkas, prof. UŚ<br>- dr Wojciecha Osuchowskiego, prof. UŚ<br>- osób studiujących kierunek Projektowanie Gier i Przestrzeni Wirtualnej na wydziale Sztuki i Nauk o Edukacji Uniwersytetu Śląskiego.<br><br>LEIA XL<br>X-300<br>ekran, który możesz poczuć<br><br>LDS XL to seria urządzeń, które pozwalają na wyświetlanie obrazów w powietrzu na bardzo cienkiej warstwie powietrza o zwiększonej wilgotności.

Piotr Koncewicz<br>Atom in the universe -The Value of Science — Richard P.

Podczas 9. ŚFN zaprezentujemy wystawę „Etnoalternatywa. Nowe spojrzenie na modę ludową”, która jest prezentacją piękna i oryginalności śląskich strojów ludowych jako źródła inspiracji nie tylko dla projektantów mody, dizajnerów, ale dla wszystkich, dla których dziedzictwo kulturowe jest ważne i wyjątkowe. Można będzie poznać także tajniki towarzyszącej wystawie publikacji modowej oraz przeżyć jeszcze raz wyjątkowy pokaz mody projektów Beaty Bojdy zestawianych z oryginalnym elementami strojów śląskich z muzealnej kolekcji.

„Lemland 2021” to wystawa pokonkursowa, którą zorganizowano z okazji Roku Lema. To właśnie w 2021 roku przypadła setna rocznica urodzin (i piętnasta rocznica śmierci) jednego z najważniejszych polskich pisarzy, filozofa i futurologa. Przedmiotem międzynarodowego konkursu było wykonanie plakatu odnoszącego się bezpośrednio do postaci Autora, jego twórczości i licznych adaptacji (nie tylko filmowych) oraz do zagadnień związanych z naszą przyszłością.

Firma Teala Design z siedzibą w Międzyrzeczu Dolnym z ogromną przyjemnością zaangażowała się w organizację 9. ŚFN. Wartości, które Festiwal ma na celu promować, są nam szczególnie bliskie. Od początku istnienia firmy aktywnie angażujemy się w tworzenie i promocję zaawansowanych technicznie rozwiązań, będących jednocześnie odpowiedzią na coraz powszechniejszą potrzebę większej dbałości o środowisko naturalne. Naszym znakiem rozpoznawczym są różnego rodzaju konstrukcje z kartonu.

To jest mój hołd dla artystów kina. Dla operatorów filmowych, którzy – poza reżyserem – są głównymi twórcami filmów. To oni komponują obraz, dobierają oświetlenie, decydują o ruchu kamery. Operatorzy kamery – bez nich nie byłoby filmów, ponieważ film to przecież przede wszystkim obraz. Oni są operatorami filmowymi. Ten projekt zrodził się z mojej fascynacji kinem, z moich doświadczeń zarówno jako operatora kamery, jak i fotografa, a także z pragnienia, by pokazać tych, których nazwiska rzadko zapamiętujemy. Trudno je utrwalić w pamięci, bo napisy końcowe przesuwają się zbyt szybko.

Projekt „Azyl” to próba stworzenia bezpiecznej przestrzeni. Rozpościerająca się nad odbiorcami lewitująca forma przyjmuje funkcję schronu – bezpiecznego miejsca. Równocześnie może wydać się elementem obcym, niepokojącym, który podważa zasady grawitacji i stałości. Kontrastuje z zastaną przestrzenią architektoniczną. Przestrzeń „Azylu” stanowi miejsce spotkania, zaprasza do interakcji. Prowizoryczny punkt gastronomiczny pod lewitującą formą, utworzony ze zróżnicowanych, najłatwiej dostępnych elementów, jest otwarty dla każdego przechodnia.

Wystawa „Futuro Pasado” (Przyszłość-przeszłość) prezentuje przekrój wybranych prac Krzysztofa Nowaka zrealizowanych w latach 2015–2025. Krzysztof Nowak mieszka i pracuje w Rudzie Śląskiej. Absolwent Katowickiego ASP. Ilustrator działający pod pseudonimem Pan Nowak / Nap Kawon, autor komiksu Futuro Darko (wyd. polskie Nagle! Comics; wyd. czeskie Centrala). Jest pierwszym polskim autorem, który opublikował swój komiks w reaktywowanym, francuskim magazynie „Metal Hurlant”. Zdobywca prestiżowej nagrody Orient Men w kategorii Najlepszy Polski Komiks 2024.

Od ponad dziesięciu lat solarpunk coraz silniej zaznacza swoją obecność w zbiorowej wyobraźni. Idąc ręka w rękę z koncepcjami dewzrostu, transformacji energetycznej i myślenia ekologicznego, oferuje optymistyczną, utopijną wizję społeczeństwa, które porzuciło kapitalizm i paliwa kopalne na rzecz bardziej wspólnotowych form organizacji i odnawialnych źródeł energii. Ma wyrażać sprzeciw wobec obecnego stanu rzeczy, ale czy rzeczywiście to robi? Ile w tym buncie jest prawdziwego gniewu i chęci zmiany, a ile pozorów?

Jak sto lat temu w powieściach fantastycznych, artykułach i filmach wyobrażano sobie polskie miasta przyszłości? Czy miało to być raczej Metropolis z filmu Fritza Langa – przestrzeń wypełniona niebotykami, pomiędzy którymi suną linie napowietrznej kolei, czy raczej miasto-ogród, ze słońcem i światłem, z infrastrukturą ukrytą pod ziemią? W jakie gadżety miało być wyposażone futurystyczne mieszkanie? I gdzie mieliśmy parkować latające samochody?