dla wszystkich

Rozwój nauki potwierdził to, co stało się oczywiste dla Darwina: niektóre zwierzęta posługują się świadomością, doznają cierpienia i przyjemności, a więc mają te same co ludzie potrzeby i interesy, a ich życie ma wewnętrzną (immanentną) wartość, czyli są celami samymi w sobie i nie powinny być traktowane wyłącznie jako środki do celu, np. jako modele do badania ludzkich chorób. Traktowanie zwierząt przez społeczność naukową ma szczególne znaczenie, bo stanowi punkt odniesienia dla innych dziedzin.

Jesper Juul w „Sztuce przegrywania” przedstawił projekt najlepszej, najefektywniejszej i najłatwiejszej gry: wciśnij przycisk, aby wygrać. Dlaczego takie gry nie są dla nas atrakcyjne? Po co nam zasady, reguły, mechaniki, dynamiki, systemy, afordancje? I jak to się przekłada na odpoczynek i relaks? A może gry służą właśnie do czegoś zupełnie innego? W prelekcji zaproszę do niezobowiązującej refleksji nad tym właśnie problemem, tym ciekawszej, im większy sceptycyzm ktoś żywi względem tego niesamowicie dynamicznie rozwijającego się ostatnimi laty medium.

Videogames remain important media inasmuch as they promote the message of climate change. These messages, however, should not be taken at face value because there are some inherent biases (for example, the algorithmic bias) that straightforwardly reflect the lack of environment consciousness characteristic of colonialism. Due to the immensity of the subject and the unknowing persistence of colonial thinking, much of these get reproduced. This paper suggests alternative approaches to global climate-change through digital games.

This talk is an introduction to the often subtle and therefore unnoticed colonial biases in games and conceptions of play. Play as a cultural phenomenon is often seen only through a western lens and especially so with the coming of digital games. On a deeper unpacking, however, some of the most basic assumptions of play - especially in digital games - emerge as deeply problematic. Therefore, re-viewing these games from a Postcolonial lens and rethinking the ways in which they engage with the Subaltern. are going to be strategies deployed by this paper to address this lacuna.

Powszechnie panuje twierdzenie, że nauka i religia są kompatybilne, ponieważ istnieje wielu naukowców zajmujących się religią, a także autorytetów religijnych przyjaznych nauce. Jednak to twierdzenie jest błędne, ponieważ ci ludzie jednocześnie przyjmują dwa różne i niezgodne „sposoby poznawania” prawdy o naszym wszechświecie. W tym wykładzie zdefiniuję „religię” i „naukę” oraz wyjaśnię, w jakim sensie postrzegam je jako niezgodne. Wniosek jest taki, że tylko zestaw narzędzi współczesnej nauki może nam powiedzieć, co jest naprawdę prawdą empirycznie.

Pomimo gór dowodów z różnych dziedzin nauki potwierdzających pogląd, że ewolucja miała miejsce (i jest napędzana w dużej mierze przez dobór naturalny), wielu ludzi nadal nie akceptuje ewolucji. W tym wykładzie podsumowuję dowody z różnych dziedzin, które razem potwierdzają prawdę o ewolucji. Mimo to ponad 70% Amerykanów nie wyznaje formy ewolucji naturalistycznej, której uczę moich studentów i wymienię kilka powodów, dla których tak się dzieje.

Wyobraź sobie, że zabierasz mikroskop zamieniony w smartfona na pustą działkę i odkrywasz rzadką murarkę, która buduje swoje gniazdo w pustych muszlach ślimaków. Albo miniaturowego pająka, który poluje na mrówki i nosi ich zwłoki. Z zespołem naukowców-obywateli właśnie to zrobił Menno Schilthuizen – jeden z przykładów kampanii biologa ewolucyjnego mającego na celu przeniesienie nauk przyrodniczych do krajobrazu miejskiego, w którym żyje dziś większość z nas.

Maszerujemy w stronę przyszłości, w której trzy czwarte ludzkości żyje w miastach, a duża część lądu naszej planety jest zurbanizowana. Skoro większość pozostałej części zajmują gospodarstwa, pastwiska i plantacje w kształcie człowieka, dokąd może jeszcze udać się natura? Istnieje jedna możliwość: do miast. A w miarę jak coraz więcej dzikich zwierząt tworzy nowe nisze wśród ludzi, ewolucja przybiera zaskakujący obrót.

Weź udział w quizach dotyczących praw człowieka. Zaprezentujemy Ci powszechne przykłady dyskryminacji m.in. w szkole, pracy oraz środowiskach transportu publicznego. Obecni sędziowie odpowiedzą na Twoje pytania związane z prawem sądu, prawami człowieka czy zagadnieniami unijnymi. Oprócz dobrej zabawy zapewniamy dostarczenie niezbędnej wiedzy i ciekawe gadżety. Przyjdź i baw się razem z nami!

Nasze stoisko to prawdziwa uczta dla zmysłów, gdzie każdy uczestnik będzie mógł wziąć udział w przesiewowych badaniach narządu wzroku i sprawdzić kondycję swoich oczu. Dodatkowo dzięki nowoczesnym symulatorom urządzeń okulistycznych poczujesz się jak prawdziwy lekarz okulista! Nasze interaktywne stacje pozwolą na praktyczne zapoznanie się z technikami diagnostycznymi, które na co dzień wykorzystują specjaliści w tej dziedzinie. To doskonała okazja, aby zgłębić tajemnice narządu wzroku, poprawić swoją wiedzę o zdrowych oczach oraz zrozumieć, jak ważna jest ich ochrona.