Programowanie z Lego
Warsztaty przeznaczone są dla osób, które chcą wprowadzić swoich podopiecznych w świat programowania poprzez zabawę z Lego. Używając zestawów Lego WeDo i Mindstorms, uczestnicy poznają podstawowe zasady funkcjonowania tych zestawów oraz możliwości, jakie oferują w ramach zajęć dydaktycznych.
Warsztaty z projektowania questów w grach komputerowych
Tworzenie angażujących zadań to sztuka – na tych warsztatach uczestnicy odkryją, jak zaplanować questy i misje, które zaciekawią graczy i wciągną ich w fabułę gry. Omówimy zasady projektowania questów, takie jak: konwencja, sprawczość, motywacja i immersja, oraz przejdziemy przez proces twórczy od pomysłu aż po gotowy scenariusz. Warsztaty idealne dla tych, którzy chcą spróbować swoich sił w game designie!
Minecraft Educational – warsztaty dla nauczycieli
Na tych warsztatach nauczyciele dowiedzą się, jak wykorzystywać Minecraft Education Edition do realizacji celów edukacyjnych w różnych przedmiotach. Pokażemy, jak budować kreatywne lekcje, które angażują uczniów, rozwijają ich wyobraźnię, logiczne myślenie i umiejętność rozwiązywania problemów. Uczestnicy nauczą się, jak tworzyć interaktywne scenariusze edukacyjne i łączyć Minecrafta z podstawą programową.
Bladawce w kosmosie – czy człowiek nadaje się do dalekich podróży
Planujemy wyprawy załogowe i misje na Marsa, a tymczasem wytrzymałość ludzkiego ciała i ludzkiej psychiki wydaje się stawiać te projekty pod znakiem zapytania. Czy jesteśmy gatunkiem, któremu pisana jest ekspansja Kosmosu? Dr Agnieszka Skorupa – psycholog, badacz, wykładowca, adiunkt na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Analizuje zachowania człowieka w sytuacjach ekstremalnych. Wydarzenie w ramach sceny Pulsar poprowadzi Katarzyna Czarnecka.
Sceny 8. ŚFN
RYNEK IDEI MIASTA NAUKI
Partner Scen: Urząd Miasta Katowice
dr Aleksandra Budzisz
Badania nad obrazem ciała u osób doświadczających bólu, mają ogromne znaczenie zarówno z perspektywy naukowej, jak i społecznej. Ból, szczególnie przewlekły, wpływa nie tylko na codzienne funkcjonowanie, ale także na sposób, w jaki postrzegamy własne ciało. Dla wielu osób doświadczających bólu, obraz ciała ulega zniekształceniu - zmienia się odczuwany kształt bolesnej partii ciała, zmniejsza się poczucie kontroli i czucia w bolesnym obszarze, a także większą uwagę skupiają na bolesnej części ciała.
dr hab. Aleksandra Filip-Stachnik
Tematyka badawcza dr Aleksandry Filip-Stachnik obejmuje nowatorskie aspekty wpływu suplementacji kofeiną w różnych formach (m.in. w postaci kapsułek i gumy do żucia) na sprawność fizyczną oraz związaną z nią częstością występowania skutków ubocznych. Jej praca naukowa obejmuje rozwiązania metodologiczne, które wedle wiedzy autorki są pierwszymi tego typu na świecie. Dotyczą one ujednolicenia sposobu klasyfikacji uczestników badań pod względem zwyczajowego dziennego spożycia kofeiny oraz metod jej kwantyfikacji.
dr Iwona Doroniewicz
Wspólnie z naukowcami Inżynierii Biomedycznej zaproponowano algorytmy, dzięki którym możliwa jest całkowicie nieinwazyjna obserwacja i zapis cech ruchu. Efektem prac jest klasyfikacja wzorców ruchu niemowląt wsparta komputerową analizą wideo. Rozpatrywano takie pojęcia jak" asymetria wzorców postawy i ruchu", "pozycyjne preferencje", dokonano przeglądu literatury tematu i naptokano na trudności w zakresie taksonomii i nomenklatury w obrębie omawianego zagadnienia.
dr Wacław Adamczyk
Sumowanie przestrzenne bólu można zaobserwować w życiu codziennym. Chociaż występują różnice indywidualne, zwykle chwytamy gorący obiekt jak najmniejszą powierzchnią dłoni, aby zmniejszyć bolesne odczucia. Pierwsze doniesienia o tym efekcie w warunkach laboratoryjnych pojawiły się w latach trzydziestych ubiegłego wieku. Efekt ten objawia się obniżeniem progu bólu przy większej stymulowanej powierzchni ciała. Próg bólu przy użyciu termody o większej powierzchni powinien być niższy niż przy mniejszej.
dr hab. inż. Jakub Nalepa, prof. PŚ
Jakub Nalepa podejmuje zarówno fundamentalne kwestie dotyczące projektowania algorytmów sztucznej inteligencji, jak i problemy związane z ich praktycznym wykorzystaniem. J. Nalepa mierzy się z problemami dotąd nierozwiązanymi oraz efektywnie łączy świat nauki i przemysłu. Takie podejście może pozwolić na szybsze wdrożenie najnowszych osiągnięć naukowych w zastosowaniach społecznie istotnych – takich jak obrazowanie medyczne, satelitarna obserwacja Ziemi, czy redukcja emisji spalin poprzez optymalizację transportu w miastach – które mogą wpłynąć na nasze życie teraz i przyszłości.