Nauki humanistyczno-społeczne

strefa AI

Sztuczna inteligencja coraz wyraźniej pojawia się na horyzoncie doświadczenia współczesnego człowieka. I chociaż AI jest owocem nauk ścisłych, to szeroko rozumiana humanistyka pozwala nam odpowiednio sproblematyzować to wydarzenie – a jest ono bez precedensu w historii naszej cywilizacji. Dzięki filozofii, literaturze i sztuce możemy zadawać pytania wykraczającego poza analizy naukowo-techniczne. O topozofii (czyli świeckiej metafizyce Stanisława Lema), o możliwej postsekularnej interpretacji zachodzących przemian oraz o ewolucji homo sapiens z dr.

Sztuczna inteligencja zmienia proces twórczy w wielu obszarach sztuki, redefiniując zarówno muzykę, malarstwo, rzeźbę, film, jak i sztukę mediów. Jak w tej perpektywie należy rozumieć kreatywność ludzką i maszynową? Czy AI jest twórcza czy tylko wykonuje algorytm, realizując polecenia człowieka? A może AI zastąpi artystów? Czy sztuka robotów i sztuka AI dalej potrzebują człowieka? Odkąd w 2018 roku dom aukcyjny Christie’s sprzedał obraz grupy Obvious, stworzony przy użyciu sztucznej inteligencji za ponad 400 tys. dolarów, odpowiedzi na te pytania stają się coraz bardziej palące.

Czy wiesz, które danie nielegalnie podaje się w gazecie? Która francuska aktorka sypiała w trumnie? W jakim celu cadillac wjechał w 1975 r. w podpaloną piramidę z telewizorów? Co łączy te wszystkie pytania? Jeśli Twoja odpowiedź brzmi: „Wikipedia” – masz rację! Odpowiedzi na te i inne pytania można znaleźć w największym projekcie społecznym w historii ludzkości. Ale czy wiesz, że Wikipedia ma rodzeństwo? Dwanaście różnorodnych siostrzanych inicjatyw otwiera drogę do wolnej wiedzy. Dołącz do nas, by dowiedzieć się, czym są, kto za nimi stoi i dlaczego wolna wiedza jest tak ważna.

Chociaż wielu osobom gry wideo kojarzą się przede wszystkim z rozrywką, mogą być – a raczej zawsze są – potężnymi obiektami retorycznymi przekazującymi swoim użytkownikom złożone przesłania ideologiczne: polityczne, społeczne czy ekonomiczne. W czasie prelekcji wyjaśnię, jak takie przesłania są konstruowane, zwracając szczególną uwagę na tzw. retorykę proceduralną – przekazywanie politycznych znaczeń przy pomocy mechaniki rozgrywki.

Czy gry wideo to część dziedzictwa kulturowego – zarówno narodowego, jak i uniwersalnego? Jeśli tak, to jak należy je chronić? Jakie wyzwania stoją na tej drodze? Czy w tym zadaniu polegać mamy na prywatnych czy państwowych inicjatywach? W czasie prelekcji zaproponuję odpowiedzi na te i podobne pytania.

CD Projekt Red zwalnia co dziesiątego pracownika, Techland przechodzi w chińskie ręce, 11 bit studios rezygnuje z wydawania zewnętrznych projektów. Branża gier się kurczy, zatrudnienie tracą dziesiątki tysięcy artystów i artystek, jak muchy padają uznane studia, a obiecujące projekty trafiają na śmietnik historii. Czy jednak kryzys musiał nastąpić? I czy mamy szansę stawić opór przeciwko niemu?

Scenariusz Cyberpunka 2077 konsultowano z transpłciowymi aktywistami, Baldur's Gate 3 okazał się spełnionym snem panseksualistów, zaś twórcy Hogwarts Legacy pozwolili użytkownikowi wcielić się w niebinarną osobę czarodziejską. Podczas gdy queer wchodzi do gry, dyskryminacja staje się coraz bardziej podstępna.

„Zajmij się czymś poważnym!” – to hasło słyszałem od kiedy tylko chciałem zacząć tworzyć gry. Dzisiaj żyjemy jednak w zupełnie innej rzeczywistości, gdzie możemy o grach pisać, opowiadać, analizować je naukowo, tworzyć treści w Internecie i ostatecznie – tworzyć gry. Przedstawię Wam co najmniej kilka sposobów, jak dzisiaj można przekuć pasję do gier nie tylko w hobby czy też zajęcie, w którym można dorobić, ale wręcz zbudować karierę pozwalając z gier godnie żyć.

Przykrą codziennością współczesnych gier jest fakt, że na premierę są wypuszczane w stanie ledwo grywalnym – urywane animacje, problemy z responsywnością i wątpliwa przyjemność z grania, o ile nie posiada się sprzętu z najwyższej półki. Brak odpowiedniej optymalizacji w grach jest branżową epidemią, na którą składa się wiele złożonych przyczyn. Przyjrzymy się, jakie czynniki najbardziej wpływają na taki stan rzeczy, kto za nie odpowiada i co można z tym zrobić.